But the darker the weather, the better the man

Pochodzenie: Haines Junction, Kanada
Organizacja: -
Pozycja: -
Miejsce pracy: Wypożyczalnia kaset
Stanowisko: pracownik wypożyczalni
Zdolność specjalna: -

Rzeczy posiadane: gitara, paczka papierosów, zapalniczka benzynowa, portfel, telefon, mp3 ze słuchawkami, nóż Glock FM81, trochę ubrań

Wygląd:
Noemi jest dość wysoka. Należy raczej do osób szczupłych, a dodatkowo nie została zbyt hojnie obdarowana w przypadku figury. Dość krótko przycięte włosy nosi zazwyczaj związane. Posiada zielono-szare oczy i lekko zadarty nosek. Jej twarz jest subtelnie zaokrąglona, nieco piegowata, a rysy ma jeszcze dość delikatne. To co może przykuć w pierwszej chwili uwagę to blizna przecinająca prawą brew dziewczyny i tatuaż na prawym przedramieniu.
Nosi się bardziej po męsku. Lubi męskie koszule, podkoszulki, bluzy. Z chęcią sięga po buty wojskowe, trampki. Raczej nie sięga po sukienki, woli wygodne spodnie, najlepiej dżinsy.  

Charakter:
Noemi nie jest łatwym typem w obyciu i samego opisania. Z jednej strony jest ona osobą spokojną, opanowaną, ale i charakterną, butną. Na co dzień bije od niej spokój i opanowanie. Zdaje się brać wszystko na chłodno, chować swoje uczucia i emocje. Dużo myśli ukrywa przed światem. Podchodzi z pewnym dystansem do innych. Nie należy też do ludzi bardzo rozgadanych. Zazwyczaj nie stara się ubierać słów w ładne i zawiłe zdania. Woli grać w swego rodzaju otwarte karty: po prostu mówi co ma na myśli w krótki i zwięzły sposób. Mimo tego ogólnego spokoju, potrafi być opryskliwa, a także lubi stawiać na swoim. Zwłaszcza, gdy ktoś jej zajdzie za skórę. Swoich przekonań potrafi bronić, co nie znaczy, że nie potrafi do siebie przyjąć zdania kogoś innego. Na swój sposób jest osobą empatyczną, chociaż nie zawsze potrafi pokazać swoje uczucia. Emocje są dla niej dość trudnym tematem. Niezbyt dobrze czuje się w tłumie ludzi. O wiele bardziej woli spędzać czas na świeżym powietrzu lub w wąskim gronie najbliższych.
Nie lubi, gdy ktoś na siłę wciska jej swoje autorytety lub wymaga od niej szacunku. Uważa, że takie rzeczy trzeba sobie wypracować. Nie lubi mieć tak zwanego bata nad głową. Ceni sobie swobodę i możliwość wyrażenia swoich poglądów. Równie ważną dla niej kwestią jest możliwość wyboru.
Jest też na swój sposób bardziej czuła i otwarta jest wobec osób, do których się przywiąże. Nie zmienia się jakoś diametralnie wobec nich, ale widać u niej większą otwartość. Jest osobą lojalną. Nie boi się bronić swoich najbliższych, a gdy potrzeba, wobec oponenta zagrażającemu ich życiu jest gotowa użyć również siły, gdy rozmowa nie jest skuteczna. Jest zwyczajnie lojalna wobec swoich.

Umiejętności:
- łucznictwo (ćwiczyła zawodowo, chodziła na treningi, brała udział w zawodach);
- samoobrona, walka wręcz (rodzice starali się, aby ich córka wiedziała jak się bronić, wysyłając na różnego rodzaju szkolenia i zajęcia z tego zakresu.);
- obsługa i czyszczenie broni białej (noże, sztylety) oraz palnej (rewolwery, pistolety, strzelby, boki, sztucery) - nauczona przez ojca;
- polowanie, ciche poruszanie się i tropienie (uczona przez ojca);
- pływanie i wspinaczka;
- dobra kondycja i wytrzymałość (od dzieciaka spędzała czas na wędrówkach, ćwiczeniach);
- hakowanie, programowanie, spora wiedza informatyczna (za dzieciaka interesowała się technologią przez co rodzice dawali jej możliwości do nauki - kursy, zajęcia, książki, programy);
- świetna orientacja w terenie (cecha wrodzona, do tego szkolona podczas licznych wędrówek, polowań i udzielania się jako harcerką);
- jeździectwo (uczona przez ojca);
- sztuka przetrwania (uczona przez ojca jak i przez to, że była harcerką. Wie jak przetrwać w trudnych warunkach, potrafi zrobić prowizoryczne schronienie, rozpalić ognisko, zastawić prostą pułapkę, rozróżnić grzyby i owoce jadalne od trujących, znajdowanie źródła wody, unikanie zagrożeń);
- podstawy pierwszej pomocy (przeszła szkolenie)
- ma prawo jazdy na samochody osobowe;
- opanowała w bardzo dobrym stopniu francuski, japoński i migowy (nauka w szkole);
- gra na gitarze i ukulele nie jest jej obca, a dodatkowo całkiem ładnie śpiewa.

Słabości:
- stany depresyjne;
- zaniżona samoocena;
- raczej stroni od bliskich kontaktów cielesnych z mężczyznami. Ogólnie bywa wobec nich bardziej nieufna i czujna;
- ma problem z kontaktami międzyludzkimi. Trudno jej nawiązywać od tak nowe znajomości, jest nieufna i często zdarza się jej analizować zachowania innych ludzi ze wszystkich możliwych stron;
- Sztorm, jej pies. Traktuje go jak członka rodziny;
- psia lojalność, swojego nie zostawi w potrzebie;
- wszelkie wizje opierające się na strachu Noemi działają na nią wyjątkowo mocno;
- drobna klaustrofobia. Panikuję, gdy wie, że znalazła się w małym pomieszczeniu, z którego nie jest w stanie uciec;
- boi się całkowitej samotności.

Historia:
Ta historia rozpoczyna się jak wiele i raczej nikt się nie spodziewał, że tak, a nie inaczej się potoczy. Owocem miłości Hope Davis i Seana Lyncha, która kwitła już od dobrych kilku lat na studiach, stała się brązowowłosa dziewczynka. Nadano jej imię Noemi. Dorastała w miasteczku  Haines Junction. Była oczkiem w głowie ojca, który uczył ją wszystkiego, co wiedział. Zaraził ją miłością do gry na gitarze, polowania, psów i survivalu. Nauczył posługiwać się bronią, bronić się i strzelać z łuku. Matka natomiast zaszczepiła w niej miłość do wędrówek, gór, podróży i książek. Nic dziwnego, że jeszcze jako szkrab dołączyła do harcerzy. Ba, całkiem nieźle jej tam szło. Co do szkoły, uczniem była przeciętnym, jednak od samego początku wykazywała bardzo dobre predyspozycje informatyczne, które z czasem również starała się rozwijać. Wszystko zdawało się być na swój sposób piękną bajką, nawet pomimo nieco buntowniczej i łobuzerskiej natury Noemi. Rodzice ją naprawdę kochali. Gdy tylko mogli, spędzali z nią czas i zabierali ją na wycieczki. Dziewczynka miała mała zgraną grupkę przyjaciół. Pięknie, prawda?
Nic nie może trwać wiecznie, co nie? Hope zachorowała, a po długiej walce zmarła. Noemi miała wtedy 14 lat. Był to cios zarazem dla dziewczynki, jak i dla Seana. Mężczyzna mimo tego nie załamał się na tyle, aby popaść w alkoholizm czy inne uzależnienia. Starał się jak mógł, aby jego córka miała normalne życie. Nadal miała rodzica, który ją kochał. Mogła się uczyć i spełniać marzenia.
Sean nie przestał brać Noemi na wycieczki. Oboje za bardzo je lubili, nawet jeśli czasem podróże przypominały im o stracie Hope. Mężczyzna odkładał pieniądze. Zawsze chciał wybrać się poza granice swojej ojczyzny. Kochał kanadyjskie lasy, ale ciekawość pchała go poza nie. Wybór padł na Japonię, która zdawała się być w swój sposób być egzotyczna i tajemnicza. Takim oto sposobem zorganizował wycieczkę, która jednak nie skończyła się za dobrze dla rodziny Lynch. Zgubili się w lesie, potem przypadkiem rozdzielili, a na sam koniec Noemi wraz ze Sztormem trafiła do tego dziwnego miasta, z którego nie była już w stanie się wydostać.

Ciekawostki:
- Jej ojciec był drwalem, a matka pracowała w miejscowej księgarni;
- Wiernym przyjacielem i towarzyszem tułaczki jest Sztorm - owczarek australijski, którego przygarnęła z ulicy. Psiak ma trzy lata;
- Z łuku nie strzelała tylko i wyłącznie hobbistycznie. Brała udział nawet w zawodach;
- Zapalniczka, którą nosi zawsze przy sobie, jest pamiątką po ojcu;
- Ma słabość do szybkiej jazdy i rocka;
- Ma słabość do psów, słodyczy i kreskówek;
- Była harcerką. Z tego też powodu przywykła do noszenia ze sobą swojego noża (Glock FM81). Uwielbia także spędzać czas na świeżym powietrzu. Jej pseudonim "Wolf" jest związany z jej byciem harcerką;
- Nie ma łaskotek;
- Pali w sytuacjach stresowych;
- Nie lubi rodzynek.