ume

∗ Nocą patroluje miasteczko, wypatrując yokai i pilnując porządku, za dnia natomiast opiekuje się miejskim domem kultury. Pieczę nad tą szanowną (choć nieco podupadłą) instytucją przejęła po ciotce, gdy ta odeszła wreszcie na zasłużoną emeryturę. Za starych, dobrych czasów (w późnych latach osiemdziesiątych) dom kultury mieścił w sobie bibliotekę, małe kino, kilka salek, w których prowadzone były rozmaite warsztaty i grupy hobbystyczne, nawet scenę teatralną; obecnie większość z tych pomieszczeń stoi pusta, zamknięta na cztery spusty po tym, jak opiekujący się nimi wolontariusze przeszli na emeryturę albo zajęli się pilniejszymi sprawami (na przykład inwazją yokai). Czynna dla mieszkańców pozostała tylko świetlica, a jedyną osobą, która opiekuje się całym budynkiem, jest Ume.

∗ Z jakiegoś powodu ma reputację osoby dobrze dogadującej się z dziećmi i nastolatkami, a dom kultury znany jest w miasteczku jako miejsce, gdzie każdy potrzebujący młody człowiek dostanie kubek herbaty i możliwość rozmowy z kimś, kto słucha bez oceniania.

∗ Jej nazwisko znaczy „jedna wierzba”, a imię – „kwiat śliwy”. Jak na ironię, zupełnie nie ma ręki do roślin; jakkolwiek by się nie starała, zawsze albo je ususzy, albo przeleje.

∗ Ma dwa koty, zwykłe dachowce, jednego czarnego, drugiego białego; nazywają się Shiro-san i Kuro-san.