Eizo

- Jego rodzina mieszka w Oguni od zawsze, a przynajmniej tak mu wiadomo. Chociaż nie należą oni do wpływowych mieszkańców, to statusem wyróżniali się od przeciętnych obywateli - przede wszystkim tym, że wykonywali zawody związane z medycyną lub prawem. Eizo zerwał z rodzinną tradycją, nie chcąc postępować wbrew sobie, co spowodowało zdecydowane oziębienie stosunków z familią. Posada woźnego w hotelu nie było czymś, co przewidywano dla Eizo, ale mężczyzna odnajduje się w tym.
- Podobno jeden z jego pradziadków też był mieszańcem - podobno, bo Eizo nie miał możliwości go poznać, a rodzice nie chcieli zbytnio poruszać tego tematu.
- Złota rączka, dla której nie istnieje słowo "niemożliwe". Cieknący kran, wypalona żarówka, krzywo wisząca półka, samóchód, który "nagle przestał działać"... on to wyklepie, raz zajmie mu to krócej, raz dłużej, ale praktycznie zawsze skutecznie. Zamiłowanie do majsterkowania pojawiło się u niego już za czasów bycia dzieckiem, nie ciągnęło go do starannej edukacji i zawodów powszechnie uważanych za bardziej ambitne. Wolał ukryć się za czymś "przeciętnym".
- Uszy ukrywa dzięki przydługim włosom, ale wbrew pozorom to ogon potrzebuje więcej uwagi - to przez niego zakłada na siebie długie płaszcze lub luźne spodnie.
- Lubi poezję, często można go przyłapać w kantorku z niewielkim tomikiem, gdy akurat nie ma niczego do zrobienia na teraz. Japońska, europejska, amerykańska... pod tym względem nie jest wybredny. Zdarza mu się samemu pisać, ale tylko do szuflady.
- Jest homoseksualny, ale nie do końca jeszcze to akceptuje.
- Chociaż posiada motocykl oraz samochód starej daty, oba po części złożone przez niego, to najczęściej porusza się na rowerze. I tyle z jego aktywności fizycznej, od innych trzyma się z daleka, dlatego takie z niego chucherko.
- Z każdym przeżytym dniem jego zapas optymizmu powoli się kurczy. Bardziej sceptyczny i arogancki niż te kilka lat temu, jednocześnie coraz bardziej nienawidzący tego miasteczka. gdyby tylko miał okazję z niego wyjechać, może i zastanowiłby się chwilę lub dwie, zanim spakowałby walizki. Przy kontaktach z innymi jest jeszcze w stanie wykrzesać z siebie odrobinę dobrego humoru.
- Boi się otwartych, pustych przestrzeni. Ma wtedy wrażenie, że jest obserwowany.
- Kociarz, psiarz... ogólnie zwierzęciarz. Wobec tych nadających się do głaskania nie potrafi przejść obojętnie, sam ma dwa koty.