Natasha Furuse

Pochodzenie: Japonia/Kioto
Organizacja: -
Pozycja: -
Miejsce pracy: Hotel Nisshoku
Stanowisko: Pokojowa
Zdolność specjalna: -

✦ W-witam bardzo serdecznie.

✦ Tasha o dziwo do Oguni nie trafiła przez przypadek, w 1986 jej matka, która urodziła się, wychowała i mieszkała w miasteczku do 19 roku życia, opuściła je po śmierci babci Natashy, w końcu skoro nic już jej nie tam nie trzymało, po co miała zostać i dalej codziennie obawiać się o swoje życie? Jakoś tak się potoczyło, że pierworodną powitała na świecie 10 lat później w Kioto gdzie zamieszkała razem ze swoim mężem, anglikiem poliglotą zajmującym się wykładaniem filologii angielskiej i dorywczo rosyjskiej. Tasha jednak zbyt długo nie była jedynaczką, więc gdy sama podrosła i gdy tylko miała sekundę między szkołą i zajęciami dodatkowymi, pomagała rodzicom przy rodzeństwie. Niestety pewnego dnia stwierdziła, że po ukończeniu studiów, perturbacjach, które przeszła żyjąc w mieście oraz odchowaniu rodzeństwa na w miarę sensownych, nawet nie jakoś bardzo denerwujących młodych ludzi, postanowiła wyfrunąć z gniazdka i znaleźć swoje miejsce, a jako, że kilka razy jej matula opowiadała o miasteczku, z którego pochodzi, Tasha postanowiła zignorować wszystkie co bardziej niepokojące fakty o nim i sprawdzić, czy odnajdzie w Oguni swój nowy dom, a przy okazji zaspokoić swoje zachowania autodestrukcyjne. Generalnie rzecz ujmując nie narzeka na nowe miejsce zamieszkania, ma gzie spać, o pracę starała się już pierwszego dnia, gdy osobie zajmującej się zarządzaniem hotelem wyjaśniła swoją historię i luźne powiązanie z miastem po czym spytała najprościej w świecie czy może jakkolwiek pomóc przy hotelu w zamian za odjęcie kosztu zamieszkania od pensji. Jedynie czego żałuje odkąd trafiła do miasteczka, to faktu, iż nie będzie mogła już odwiedzić swojej rodziny, oprócz tego, w jakiś sposób spełniło wszystkie jej oczekiwania.

✦ Ukochana matula nauczyła ją śpiewać, jak grać na Shamisen, profesjonalnie ubijać mochi, przepisów na multum tradycyjnych potraw (głównie słodyczy) oraz zadbała o jej edukację artystyczną natomiast najsłodszy ojciec anglik z rosyjskimi korzeniami, który bóg wie jak znalazł się w Kioto, nauczył córkę jak pędzić własny cydr, wino oraz bimber, na 11 urodziny podarował jej swój ukochany White Album Beatlesów na winylu z oryginalnego roku wydania, przez co zadbał o to, że nigdy nie będzie miała wolnego grosza przy duszy, bo jeśli nie wyda wszystkiego na materiały artystyczne, to wyda je na płyty i winyle, oczywiście nauczył ją jeszcze idealnie angielskiego oraz całkiem nieźle rosyjskiego i zaraził miłością do literatury, ale to już szczegóły.

✦ Ukończyła studia malarskie, jej ulubione medium to farby olejne, aczkolwiek wszystkie szkice wykonuje pastelami olejnymi lub węglem, chociaż czasami korzysta z akryli czy akwareli, gwasz też nie jest jej obca. Czasami poszukuje modeli do obrazów lub rzeźb głowy, chociaż odkąd mieszka w Oguni robi je raczej niestety z pamięci, niestety gotowe rzeźby wrzuca z powrotem do jej składziku na glinę.

✦ Do miasteczka przyjechała z kartonem ubrań, swoim Shamisen oraz gitarami: akustyczną i elektryczną, na których gra od 5 lat, przyrządami artystycznymi, 3 szkicownikami, zapasem ulubionego tytoniu na wszelki wypadek, gdyby nie mogła go znaleźć poza Kyoto, adapterem, niedużym wzmacniaczem oraz definitywnie za dużą kolekcją winyli i płyt cd.

✦ Gdy trafiła do hotelu specjalnie poprosiła o pokój jak najdalej od reszty gości, wyjaśniając od razu zakres swoich zdolności w który wchodziły instrumenty muzyczne którymi nie chciałaby przeszkadzać reszcie mieszkańców.

✦ Oprócz zdolności artystycznych, przez trzy lata w życiu przynajmniej raz w tygodniu bywała na strzelnicy ze znajomymi, dzięki czemu nauczyła się nieźle korzystać ze strzelb oraz broni krótkiej, niestety nie posiada i nie posiadała własnej broni.

✦ Kończąc, zaledwie kilka tygodni temu w Kioto zostawiła rodziców oraz w sumie czwórkę rodzeństwa, może trochę za dużo pali, nie stroni od alkoholu, ma historię z mniej legalnymi używkami, ale dosyć mocno od nich stroni od pewnego czasu, do niedawna przyjmowała relatywnie mocne antydepresanty jednak przed wyjazdem do Oguni, postanowiła je ostawić. Tatuaże Tashy na palcach u lewej dłoni na małym oraz serdecznym palcu to w obydwu przypadkach słowo "Blisters", wyżej od wewnętrznej strony przedramienia, od zgięcia łokcia po sam nadgarstek zapisane są daty wydania książek jej ulubionego pisarza oraz ich tytuły zapisane w kanji, jest ich łącznie 24, z czego ostatnie dwie daty, posiadają po obu stronach nieduże krzyżyki. Na żebrach pod lewą piersią posiada tatuaż służący jako reprodukcja obrazu Klimta "Judyta z głową Holofernesa". Posiada dosyć mocny akcent specyficzny dla mieszkańców regionu Kansai, przez co ma zwyczaj przerywania zdań w połowie na sekundę lub zastanawiania się o sekundę za długo nad wypowiedzią czy też jak ją przekazać w bardziej uniwersalnie zrozumiały sposób.