Koyasuryo Hakaku

— Hakaku pochodzi z bocznej gałęzi rodu Koyasuryo.

— W dzieciństwie Hakaku zdecydowanie nie miał łatwego charakteru, co było odbiciem jego relacji rodzinnych. Jego ojciec był bardzo apodyktyczny i surowy, zawsze oczekujący od syna perfekcji we wszystkim i ganiący za najmniejsze przewinienie. Matka z kolei była jego zupełnym przeciwieństwem; pobłażała i nadskakiwała Hakaku we wszystkim, jakby chcąc zrekompensować mu w ten sposób zachowanie ojca. Przez to chłopak w zależności od osoby potrafił zachowywać się w skrajnie różny sposób – wobec ojca był grzeczny i starał się robić wszystko jak najlepiej, zaś wobec matki i każdej innej osoby, która na to pozwoliła, był nieznośnym, roszczeniowym dzieciakiem, który musi dostać wszystko, czego chce.

— Jako dziecko Hakaku przyjaźnił się głównie z dwójką rodzeństwa z uboższej rodziny. Choć ciężko tę relację nazwać faktycznie „przyjaźnią”. Hakaku dyrygował dzieciakami i próbował manipulować, żeby robili to, czego chciał. Czasami namawiał ich do niebezpiecznych zabaw, co ostatecznie doprowadziło do tragedii. Podczas jednej z takich gier doszło do wypadku, w którym kolega Hakaku stracił życie. Z uwagi na status rodziny Hakaku i fakt, że był to jedynie nieszczęśliwy efekt dziecięcych wybryków, nikt, poza rodziną zmarłego, nie obwiniał chłopaka. Hakaku jednak, całkiem słusznie, wyrzuty sumienia pożerały żywcem, zwłaszcza za każdym razem, gdy w okolicy widział siostrę zmarłego kolegi.

— Poczucie winy i wyrzuty sumienia w połączeniu z napiętą sytuacją rodzinną doprowadziły (nastoletniego wówczas) Hakaku do załamania. Wciąż chciał pozować przed ojcem na idealne dziecko, toteż zamiast sprawiać jakiekolwiek kłopoty rodzinie, zaczął się samookaleczać. Czasem dochodziły do tego także głodówki. Uważał, że na to właśnie zasługuje. Gdy jego problem wyszedł na jaw, ojciec tylko kazał mu zakrywać ręce, żeby „nie przynosił wstydu rodzinie”.

— Obecnie Hakaku nie przejawia już tendencji do autodestrukcyjnych zachowań. Znalazł bardziej produktywne sposoby na poradzenie sobie z negatywnymi emocjami i jest raczej stabilny psychicznie, a przynajmniej nie daje nikomu powodów do sądzenia inaczej. Blizny jednak pozostały i choć wybielone przez czas, wciąż są widoczne na jego rękach i udach.

— W normalnych warunkach mógłby mieć problem z przyjęciem do pracy w policji ze względu na swoje problemy psychiczne w przeszłości. Biorąc jednak pod uwagę jego rodowe pochodzenie oraz specyficzną sytuację w Oguni, nie miał większych kłopotów z zostaniem technikiem kryminalistyki. Tym bardziej, że zawsze był znakomitym uczniem, a i może się pochwalić dobrą kondycją fizyczną.

— W wolnym czasie Hakaku trenuje taekwondo oraz zajmuje się fotografią i rysunkiem. Podjął się nawet narysowania własnego komiksu (w tematyce horroru), jednak do tej pory nie chciał z nikim podzielić się efektami swojej pracy.

— Potrafi posługiwać się bronią palną oraz strzelać z łuku.

— Hakaku to skrajny perfekcjonista. Wszystko, za co się zabierze musi zostać dopięte na ostatni guzik. Choć cecha ta w wielu dziedzinach życia, zwłaszcza w pracy, jest przydatna, bywa dla niego ogromnym obciążeniem. Wszelkie porażki traktuje personalnie i bardzo negatywnie odbijają się one na jego nastroju.

— Choć w dzieciństwie był nie do zniesienia, obecnie Hakaku jest nawet sympatyczny, a na pewno da się z nim żyć. Zdarza mu się dramatyzować i wciąż potrafi być podły czy nawet agresywny, jeżeli ktoś zajdzie mu za skórę, jednak w przeciętnych relacjach społecznych jest kulturalny, elokwentny i nawet co jakiś czas sypie żartami. Wyrósł z bycia edgy i nie daje już swojemu ojcu powodów do uważania, że przynosi wstyd nazwisku Koyasuryo, ale niektórzy z jego znajomych z czasów szkolnych wciąż kojarzą go jako ponurego, rozkapryszonego dzieciaka ze znanej rodziny. Zdecydowanie zostało mu jednak coś z manipulanta.

— Hakaku wygląda na młodszego, niż jest w rzeczywistości i fakt, że na ogół chodzi gładko ogolony zdecydowanie tu nie pomaga. Chłopak ma bardzo delikatne rysy twarzy, duże oczy i nosi długie włosy, jednak mimo tych cech, ciężko pomylić go z kobietą.

— Nie stroni od papierosów i (w racjonalnych ilościach) alkoholu. Stanowczo pogardza jednak wszelkimi innymi używkami.